Daar zaten ze dan, Mir en Tic aan de bar. Ze bestelden nog wat bier. Vooral Mir vond het vreemd dat er überhaupt bier was, dat verkochten ze toen toch niet? Nee, dat klopt. Maar dat had de wolf geïmporteerd. Mir nam een slok van het bier en spuugde het meteen weer uit. "Blegh, wat een rotzooi, volgens mij zit er wat door heen. Tic, mag ik die van jou eens proeven?" En weer spuugde Mir het uit. Blijkbaar weer een truc van de wolf, maar nu wisten ze tenminste wie het was. Whiteridder natuurlijk, de wolf vergiftigd zichzelf niet. Whiteridder zat er ook helemaal niet bij, waar was die?
Whiteridder stond bij de trap te kijken. Zijn plannetje werkte, het gif verspreidde zich al. Snel op naar boven, weer even dat scheepskanon laden, met dat gif vergeten ze de boel wel en dan komt dat allemaal wel goed.
Wat hij echter niet wist, was dat het gif zich niet verspreidde. Mir en Tic hadden afgesproken om zoals gewoonlijk veel bier te bestellen en het moest lijken alsof het op ging voor de waard, die zou namelijk in het complot zitten. Dus hups, over de schouder. Met de eerste twee bier ging dat fout, kleding was natuurlijk doorweekt. Zes liter bier per persoon later op de grond, gingen ze zogenaamd dronken richting bed.
Toen ze bij de kamers aan kwamen, deed Mir zijn kamer open. Hij hoorde een dikke knal. Vlak daar achter weer eentje.
Mir was blij dat voordat hij de kamer in kwam, een dik stuk plaatstaal zag staan, zo'n 30 kilo, en aangezien het hoofd gewoon main target was, had hij hem voor zijn hoofd gehouden. Tic deed het zelfde, maar bij hem was het niet nodig.
Met het stuk plaatstaal van beide heren werd Whiteridder dood gemept. Eind goed, al goed. Hij miste ook al een tand!
Mir - Whiteridder
Tic - Whiteridder
Whiteridder - tic
Whiteridder is dood, hij was de wolf. Villies hebben gewonnen!